Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

similitudo attrahit ad amicitiam C

  • 1 attraho

    at-traho, trāxī, tractum, ere
    1)
    а) притягивать ( magnes attrăhens ferrum PM); натягивать (lora, contentos fortius arcus O); втягивать (в себя) (salivam Sen; attrahitur spiritu sucus CC)
    spiritum ab alto a. Vтяжело дышать
    б) стягивать, хмурить ( frontem Sen)
    2) приводить силой,: притаскивать ( aliquem vinctum O)
    adducĭtur atque adeo attrahitur C — (Лолия) приводят, вернее, притаскивают
    3)
    а) привлекать (aliquem Romam C; aliquem in amicitiam Sen)
    a. benevolentiam alicujus largitione ad se VM — привлечь к себе чьи-л. симпатии (своей) щедростью
    б) вовлекать (aliquem ad hoc negotium C)
    a. aliquem in partes O — втянуть кого-л. в ссору
    в) влечь (за собою), приводить ( similitudo attrahit ad amicitiam C)
    4) склонять, побуждать, вынуждать (necessitas aliquem ad aliquid attrahit C)
    5) привозить, доставлять (ultimis ab oris attractus scarus Pt)

    Латинско-русский словарь > attraho

  • 2 attraho

    at-trăho, traxi, tractum, 3, v. a., to draw to or toward, to attract, drag with force, draw (rare but class.; syn.: traho, duco, adduco).
    I.
    Lit.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur Lollius, is dragged by force, Cic. Verr. 2, 3, 25:

    te ipsum putare me attractum iri, si de pace agatur,

    id. Att. 10, 1, 3:

    aliquem Romam,

    id. Fam. 7, 10 fin.:

    tribunos attrahi ad se jussit,

    Liv. 29, 9 fin.:

    uncus alae iniciendus paulatimque attrahendus est,

    Cels. 7, 29:

    magnes attrahens ferrum,

    Plin. 36, 16, 25, § 128:

    pulmo attrahens ac reddens animam,

    id. 11, 37, 72, § 188; so,

    spiritum attrahere,

    Vulg. Psa. 118, 131:

    vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem,

    contracts, Sen. Ben. 6, 7 al.:

    quae causa attraxerit Arpos,

    Verg. A. 11, 250:

    sed quos fugit, attrahit unā,

    Ov. M. 14, 63:

    ducem Attrahite huc vinctum,

    id. ib. 3, 563:

    arcus,

    id. R. Am. 435:

    amnes attrahere auxilio sitientibus hortis,

    Col. 10, 24:

    attraxit eum in siccum,

    Vulg. Tob. 6, 4; ib. Ezech. 32, 20:

    jugum attrahere,

    to draw, bear, ib. Eccli. 28, 23.—
    II.
    Trop., to draw, lead, bring, move, attract, etc.:

    nihil esse quod ad se rem ullam tam inliciat et tam attrahat quam ad amicitiam similitudo,

    Cic. Lael. 14, 50: recepi causam Siciliae;

    ea me ad hoc negotium provincia attraxit,

    prompted, moved, incited, id. Verr. 2, 2, 1:

    quandoquidem in partes, ait, attrahor,

    I am drawn by force to take sides, Ov. M. 5, 93 (Merk., abstrahor):

    discipulos,

    id. F. 3, 830:

    ideo attraxi te miserans,

    Vulg. Jer. 31, 3.—Hence, * attractus, a, um, P. a., drawn or attracted; of the brow, contracted, knit:

    frons attractior,

    Sen. Ben. 4, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > attraho

  • 3 attraho

    at-traho (ad-traho), trāxī, tractum, ere, heran-, herbeiziehen, an sich ziehen, I) eig.: a) lebl. Objj.: spiritu sucum, Cels.: pinguem salivam, Sen.: crus, Cels.: uncus attractus infantem educit, Cels.: magnes attrahens ferrum, Plin.; vgl. magnes lapis, qui ferrum ad se alliciat et attrahat, Cic. – bes. anziehen = straff ziehen, spannen, fasciam, Cels.: lora, Ov.: contentum arcum fortius, Ov.: cutem, Cels.: vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem, Sen. – b) eine Person herbeischleppen, attrahi pedibus, Dict.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur, Cic.: tribunos attrahi ad se iussit, Liv.: attr. alqm unā, mit sich schleppen, Ov.: mit dopp. Acc., alqm vinctum, Liv.: alqm vivum, Suet. – II) übtr.: 1) im allg.: nihil esse, quod ad se rem ullam tam alliciat et attrahat (so mächtig anziehe), quam ad amicitiam similitudo, Cic.: attr. benevolentiam alcis largitione ad se, durch Geschenke für sich gewinnen, Val. Max. – 2) herbeiziehen = in bestimmter Absicht herbeikommen machen od. lassen: a) eine Person: te ipsum, Cic.: discipulos novos, Ov.: alqm Romam, Cic.: ea me ad hoc negotium provincia attraxit, Cic.: nisi illum necessitas ad hanc atrocitatem occisionis attraxisset, genötigt hätte, Vopisc. Numer. 15, 6. – b) eine Sache: o magnam stultitiam timoris, id ipsum, quod verearis, ita cavere, ut, cum vitare fortasse potueris, ultro arcessas et attrahas! mit aller Gewalt, bei den Haaren herbeiziehst, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 1, 17, 4.

    lateinisch-deutsches > attraho

  • 4 attraho

    at-traho (ad-traho), trāxī, tractum, ere, heran-, herbeiziehen, an sich ziehen, I) eig.: a) lebl. Objj.: spiritu sucum, Cels.: pinguem salivam, Sen.: crus, Cels.: uncus attractus infantem educit, Cels.: magnes attrahens ferrum, Plin.; vgl. magnes lapis, qui ferrum ad se alliciat et attrahat, Cic. – bes. anziehen = straff ziehen, spannen, fasciam, Cels.: lora, Ov.: contentum arcum fortius, Ov.: cutem, Cels.: vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem, Sen. – b) eine Person herbeischleppen, attrahi pedibus, Dict.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur, Cic.: tribunos attrahi ad se iussit, Liv.: attr. alqm unā, mit sich schleppen, Ov.: mit dopp. Acc., alqm vinctum, Liv.: alqm vivum, Suet. – II) übtr.: 1) im allg.: nihil esse, quod ad se rem ullam tam alliciat et attrahat (so mächtig anziehe), quam ad amicitiam similitudo, Cic.: attr. benevolentiam alcis largitione ad se, durch Geschenke für sich gewinnen, Val. Max. – 2) herbeiziehen = in bestimmter Absicht herbeikommen machen od. lassen: a) eine Person: te ipsum, Cic.: discipulos novos, Ov.: alqm Romam, Cic.: ea me ad hoc negotium provincia attraxit, Cic.: nisi illum necessitas ad hanc atrocitatem occisionis attraxisset, genötigt hätte, Vopisc. Numer. 15, 6. – b) eine Sache: o magnam stultitiam timoris, id ipsum, quod verearis, ita cavere, ut, cum vitare fortasse potueris, ultro arcessas et attra-
    ————
    has! mit aller Gewalt, bei den Haaren herbeiziehst, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 1, 17, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attraho

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»